sobota, 22 lutego 2014

nauka japońskiego z h0kur0 >> lekcja 2: wymowa i partykuły (18).

WYMOWA

chi czytamy jak polskie ć
tsu czytamy jak polskie  c
ji czytamy jak polskie
shi czytamy jak polskie ś
czytamy jak polskie j
czytamy jak polskie ł
czytamy jak polskie z/dz

W zapisie łacińskim pionowa kreska nad samogłoską oznacza przedłużenie dźwięku. Przedłużenie dźwięku można też zapisać dodając za samogłoskę "u" (np. au, ou), nie dotyczy to "i", do tej samogłoski dodajemy drugie "i". 


PARTYKUŁY

Partykuły służą do odmiany rzeczowników. Są one dodawane na końcu wyrazów.

partykuła は 
Zapisujemy to jako "ha", lecz czytamy jako "wa". Określa ona temat.
np. 私 は ほくろ です。/わたし は ほくろ です。> Jestem Hokuro.

partykuła  が
określa podmiot, miejscownik.
np. ともだち きました。> przyjechali przyjaciele

partykuła の
określa posiadacza przedmiotu, dopełniacz.
np. 砂 花 /すな はな > kwiaty piasku. >> przy okazji bardzo lubię tą piosenkę <<

partykuła を
określa dopełnienie, biernik.
np. 私 は 茶 のみます。/わたし は ちゃ のみます。> ja piję herbatę

partykuła で
określa miejsce akcji, narzędnik, miejscownik.
np. 橋 たべる。/はし たべる。> jem pałeczkami

partykuła に
określa kierunek działania, miejscownik
np. わたし は ワルシャワ すんで います。> mieszkam w warszawie

partykuła へ
określa kierunek poruszania, miejscownik.
np. いえ かれます。> wracam do domu

partykuła と - "i", "oraz"

partykuła も - "również", "także"

partykuła よ
używa się jej do wzmocnienia wypowiedzi/zdania w mowie potocznej. partykułę stawiamy na końcu zadania.

partykuła ね - "- nieprawdaż?", coś jak nasze "nie?"
też stawiane na końcu zdania.


2 komentarze: